فایل آموزشی خشک کردن میوه و سبزی

اچوریا یا اشوریا Echveria 

خانواده:               Crassulaceae

 نام علمی:             Echeveria elegans
نام های دیگر:          Mexican Snowball, Mexican Gem, Hens and Chicks, Pearl Echeveria, White Mexican Rose
 زیستگاه اصلی:      مکزیک ، آمریکای جنوبی
 شکل ظاهری:       ساکولنتی با برگ های متحد الشکل که پاجوش هایی برروی ساقه تولید میکند و شکل درخت کوچکی به خود میگیرد .

 شکل تیغ:           تیغ ندارد ولی لبه های برگ های این ساکولنت تیز هستند.
 شکل گل:          گل قیفی شکل به رنگ های زرد ،نارنجی با رویه قرمز

سوسن باران

نام علمی:                     Zephyranthes

نام انگلیسی:                 Rainflower

خانواده:                          نرگسیان (Amaryllidaceae)

بومی منطقه:                   شمال آمریکا

نام های دیگر:                زنبق صورتی، نیلوفر، باد صبا، t سوسن

نامهای انگلیسی:     fairy lily, rainflower, zephyr lily, magic lily, Atamasco lily, rain lily,Dave’s Garden   

    
سوسن های باران گل های پیازی ظریف و زیبایی هستند که شرایط نسبتاً متنوعی از آب و هوا را تحمل می کنند. در جنس این گیاه حدود ۷۰ گونه گیاهی تا کنون شناسایی شده اند که با دو رگه گیری هایی که در سال های اخیر و به منظور تولید انواع زینتی انجام گرفته است، تنوع این جنس را بسیار زیاد کرده است. قطر پیازهای این گیاهان در گونه های مختلف،  بین ۱٫۵ الی ۵ سانتیمتر است و اندازه و رنگ برگ ها نیز متفاوت است. برخی ظاهری علفی شکل دارند و برگ های برخی بلند و نسبتاً پهن است و رنگ آنها نیز بین سبز تا برنز متغییر است.

رنگ گل در بیشتر این گونه ها سفید، زرد یا صورتی است. هر چند در سال های اخیر ارقامی با رنگ های دیگر  نیز تولید شده اند. زمان گلدهی از اواخر بهار تا اوایل تابستان متفاوت است ولی اکثر نمونه های زینتی و پرورشی این گیاه در اواخر تابستان گلدهی دارند.همچنین در همه انواع این گیاهان، برگ ها قبل از گل ها می رویند.این گیاهان در موطن خود معمولاً بعد از ریزش یک باران شدید گل می دهند و به همین علت سوسن باران نام گرفته اند.

گیاه دارویی کاسنی

 گل فریزیا

نام علمی Freesia refracta

نام انگلیسی Freesia

خانواده Iridaceae

 فريزيا گياهي است پيازي كه در گلكاري از نظر توليد گل بريده اهميت بسياري دارد. ارتفاع گياه ۳۰ تا ۶۰ سانتيمتر و طول ساقه گل دهنده به ۱۵ تا ۳۲ سانتيمتر مي‌رسد. گلهاي آن معطر، قيفي شكل، به طول ۵ـ ۲ سانتيمتر در رأس ساقه مجتمع هستند و به رنگهاي بسيار متنوع و زنده مانند: زرد، قرمز، آبي و بنفش، صورتي و غيره مي‌باشند. برگهاي فريزيا راست و شمشيري و سبز رنگ است. پياز اين گياه توپر به شكل گلابي و به صورت ساقه زيرزميني است.

فریزیا به سرما حساس است و چون تحمل سرما را ندارد در باغ استفاده نمی شود و نیاز به یک فصل طولانی رشد در دماهای پایین دارد. در زمان گلدهی جهت افزایش دوام آن، باید در محل سایه نگهداری شود. به خشکی بسیار حساس بوده و باید هر روز آبیاری شود ولی نباید بیش از حد آب داده شود چون باعث پوسیدگی پداژه می شود. دما مهمترین عامل کنترل رشد و نمو فریزیا است. زمانی که پداژه ها در اوایل تابستان برداشت می شوند و در فضای باز نگهداری می شوند، حداقل تا ۳ ماه حالت خفته دارند. برای شکستن خفتگی پداژه ها، باید آنها را به مدت بیش از ۱۰ هفته در دمای ۳۰ درجه نگهداری کرد. اگر پداژه ها در دمای کمتر از ۱۳ درجه نگهداری شوند سبز شدن شکست خورده و روی پداژه، پداژه جدیدی ظاهر می شود. به این پدیده نوچه دادن گویند. در دمای ۱۳-۹درجه ، این پدیده زیاد دیده می شود. دمای بیش از ۱۸درجه، باعث تعویق گلدهی و افزایش ارتفاع گیاهان و تعداد برگ ها می شود. در دمای پایین نیز گلدهی به تعویق افتاده و ساقه گل کوتاه تر می شود.

 فایل پاورپوینت آموزش پیوندزنی

گیاه دارویی جينكو       Ginkgo Biloba

نامهای دیگر: ژینکو، جینکو بیلوبا، فسیل زنده، درخت چهل سکه، درخت پر سیاوش مویی و درخت چهل تاج

معرفی

جينكو قديمي ترين گونه درختي است. اين گياه از قدرت سازگاري فوق العاده اي، برخوردار است به طوري كه حتي در عصر يخبندان و بمب اتمي هيروشيما، بقاي خود را حفظ كرد. بعضی، قدمت وجود آن را بیش از 200 میلیون سال و بعضی منابع بیش تر از 250 و حتی 270 میلیون سال می‌دانند. این درخت ارتفاعی تا 37 متر و قطری تا حدود یک متر را می‌تواند دارا باشد. عمر درخت گاهی تا هزار سال می‌رسد. برگ‌های این درخت بسیار ظریف و زیبا و به شکل بادبزن هستند. برگ جینکو دارای رنگ سبز نسبتاً روشن بوده و همین رنگ به درخت زیبایی خاصی می‌دهد. این درخت دو پایه بوده، در پایه ی نر گل‌ها به صورت گل آذین سنبله و پایه ی ماده دارای میوه ای شبیه به گیلاس تولید می‌کند که ریشه ی آن در پاییز به روی درخت کامل شده و به زمین می‌افتد. میوه‌ی جینکو دارای قسمت گوشتی آب دار با بوی بد بوده و دانه‌ای در وسط آن است. این دانه شبیه دانه‌ی بادام می‌باشد و در بعضی از مناطق آسیا به عنوان خوراکی به فروش می‌رسد. به عبارتی ميوه غيرخوراكي داراي بوي تندي توليد مي كند و ميوه اين گياه حاوي تخم داخلي خوردني است. این درخت، بومی چین بوده و در ژاپن نیز گسترش دارد. کشت جینکو در سال‌های اخیر در مناطق مختلفی از جهان از جمله در ایران معمول گشته است. این درخت دارای رشد بسیار کند و آرامی می‌باشد.

هر چند كه طب گياهي چين در طول قرنهاي متمادي هم از برگ جنيكو و هم از تخم آن استفاده كرده است، ليكن تحقيقات كنوني روي عصارة ‌جنيكوي استاندارد معطوف شده است كه از برگ آن حاصل ميشود. عصارة‌ مذكور فوق العاده غليظ و به مراتب مؤثرتر از ساير فرآورده هاي حاصل از ساير برگها است. جینکو در چین به نام پنجه اردک گفته می‌شود؛ چرا که شباهت زیادی به آن دارد. این گیاه از قدیم به عنوان یکی از گیاهان با اهمیت چین محسوب می‌شده و برای آن آثار تقویت کننده‌ی قلب و ریه قایل بوده‌اند. در اسناد باقی مانده از طب چین قدیم این گونه استنباط می‌شود که پودر برگ‌های آن را به منظور درمان آسم به طریقه ی استنشاقی استفاده می‌کرده اند. در دست نوشته‌های سانسکریت از اثرات عصاره‌ی این گیاه به عنوان اکسیر طولانی کننده عمر یاد شده است.