قَرَنفُل

نام علمی:              Dianthus barbatus

خانواده:                  Caryophylaceae  

قَرَنفُل گیاهی است دوساله از جنس میخک‌ها ، گل‌های کوچک و معطر، مخملی به رنگ‌های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز دارد که به تعداد زیاد در یک گل‌آذین چترمانند با هم مجتمع می‌شوند. عمر گل‌ها به چند هفته می‌رسد. برای تزئین حاشیه ها ، پنجره ،راهرو ، باغچـه ، تپـه گل ، گلدان مورد استفاده قرار می گیرد. قرنقل برای رشد و گلدهی به مکانی آفتابی نیاز دارد که حداقل روزانه 6 ساعت از تابش مستقیم برخوردار باشد ، سایه و عدم تابش مستقیم نور خورشید باعث عدم گلدهی گیاه خواهد شد .بهتر است مکانی در نظر بگیرید که از تابش خورشید در بعد از ظهرهای تابستان به دور باشد ، قرنفل به آبیاری متوسط و منظم نیاز دارد سعی کنید از آب دادن بیش از حد به گیاه اجتناب کنید زیرا باعث پوسیدگی گیاه خواهد شد ،خشک ماندن بیش از حد گیاه نیز باعث آسیب رسیدن گیاه می شود.

اصل نام آن کَرَن پهول از زبان هندی و به معنای «گل گوش» است که صورت عربی شدهٔ آن به شکل قرنفل درآمده است.  کرن در هندی به معنای گوش و پهول به معنای گل است. زنان اهل هند آن را در سوراخ گوشواره در گوش می کردند تا بسته نشود. واژه کرن پهول در هندی بعداً به معنای عام گوشواره نیز به‌کار رفت.

گیاه قرنفل همچنین به نام میخک شاعر (Dianthus barbatus)‌ نیز نامیده می­‌شود و عطر آن شبیه به دارچین یا ادویه­‌ی معطر میخک است. این گیاهان به طور معمول کوچک هستند و طول آنها بین 15 تا 45 سانتی­‌متر است. رنگ گل­‌های قرنفل اغلب صورتی، صورتی زرد، قرمز و سفید است. برگ­‌های این گیاه باریک است و به صورت پراکنده روی ساقه­‌های ضخیم، قرار گرفته‌­اند.

گیاه قرنفل تا سال 1971 دارای فصل گل‌دهی کوتاهی بود تا این که یک کشاورز پی برد که چگونه نوع بدون دانه­‌ی این گیاه را پرورش دهد و با این روش، دوره­‌ی گل­دهی گیاه را افزایش داد. انواع امروزی قرنفل­‌ها به طور معمول از اردیبهشت تا مهر ماه، گل­دهی می­‌کنند.

گل گوشواره ای یا کیفی

نام علمی: Calceolaria  herbeohybrida

خانواده:scrophulariaceae

نام انگلیسی: calceolaria slipper plant

نامهای رایج دیگر : کالسئولاریا، کفشک، جیبی، گوشی، گل کیسه ای و ...

معرفی

این گیاه نام خود را از  گل های پف کرده با رنگ های روشن که شکلی شبیه کیسه های کوچک دارد گرفته است. گونه Calceolaria معمولا گل های زرد یا نارنجی را شامل می شود که می تواند لکه های قرمز یا بنفش داشته باشد. این گیاه که دارای شاخ و برگ و گل های زینتی زیبایی است تنها می تواند برای یک فصل نگه داری شود. محدوده ی زندگی داخل خانه این گیاه از چند هفته تا یک ماه گلدهی است. گیاه گوشواره ای دارای دو گونه که هر دو متعلق به شیلی در آمریکای جنوبی هستند می باشد. این گیاه یک گیاه گلخانه ایست و در گلدان کشت و کار می شود. این جنس دارای ۴۰۰ گونه مقاوم، نیمه مقاوم، نیمه مقاوم و حساس و همچنین یک ساله، دو ساله، چند ساله و درختچه مانند می باشد.

سنبل   

                        
نام علمی          Hyancinthus Orientalis

نام انگلیسی رایج       Hyacinth

خانواده            Liliaceae

گزنه

نام علمی                         Urtica dioica

نام انگلیسی                     Nettle         

خانواده                            Urticaceae                                                                                                 

نام‌های دیگر                  گزنه کبیر، گزنه دو پایه، گزنه سفید (انجره)، گزما، گزنک و…   

گزنه بخاطر ایجاد سوزش شدید در پوست، به عنوان یک گیاه بدنام در بین مردم شناخته میشود و نمونه ­ی خوبی از گیاهانی است که در عین اینکه یک علف هرز است، ارزش بالای دارویی و غذایی دارد. این گیاه به خاطر دارا بودن مقادیر بالایی آهن، کلسیم و سیلیس در برگ خود میتواند به عنوان یک ماده غذایی مقوی به صورت چای یا سوپ باشد که برای درمان کم خونی و مشکلات روماتیسمی مفید است. اثرات ضد آلرژی برگ این گیاه نیز به اثبات رسیده است. گزنه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است.

گزنه از خانواده گزنه و یکی از گیاهان دارویی مهم شناخته میشود. از گزنه به عنوان ماده­ای مدر (diuretic) (ادرارآور) و ملین یاد میشود و آن را برای مداوای زخمهای عفونی، غده­های بدخیم و بیماریهای مربوط به دستگاه تنفسی و همچنین برای معالجة روماتیسم و همچنین برگهای آن حاوی ویتامینk، تصفیه‌کنندۀ خون (blood purifie)، جلوگیری از خونریزی یا انعقادخون، پیش مادة ویتامین A (بینایی) و عناصر معدنی مانند آهن و فسفر است. گزنه مو را تقویت کرده و از ریزش موی سر جلوگیری می‌کند، حتی در بعضی از موارد موی سر دوباره می‌روید. گزنه ضد آلرژی(حساسیت)، ضد التهاب، ضد اسپاسم (ریشه)، پاک کننده ی خون برگها حاوی مقادیر فراوانی کلروفیل است. در اکثر کشورهای غربی کلروفیل استخراج شده از برگها به عنوان رنگدانه­ های طبیعی در صنایع غذایی، نوشابه­ای، آرایشی، بهداشتی کاربرد دارد. مواد مؤثرة موجود در ریشة گزنه سبب کاهش کلسترول خون و همچنین سبب کاهش ورم پروستات و ورمهای خوش­خیم میشود.

 علل مختلف ترشح صمغ در درختان ميوه هسته دار

 علل مختلفی همچون آفات، بیماری ها و صدمات فیزیکی و هورمونی باعث خروج شيرابه از تنه و شاخه درختان ميوه هسته دار مي گردد كه با تشخيص صحيح اين علل مي توان راهكار كنترلي بهتري جهت جلوگيري از بروز آن در پيش گرفت. همانطور که اشاره شد، عوامل مختلفی باعث ایجاد صمغ در گیاهان می شوند از جمله این عوامل هورمونها هستند که نقش اساسی در ایجاد شانکر و تولید صمغ دارند و از عوامل دیگر که باعث ایجاد شانکر می شوند می توان به فشارها ی محیطی و آلودگی گیاهان به باکتریها و قارچهایی از جمله باکتری Pesudomonas syringae pv. syringae قارچPh.citrophthora  و Phytophthora parasitica، قارچ Valsa leucostoma و Cytospora spp، حمله حشرات از جمله کرم Grapholita molesta و صدمات مکانیکی و شیمیایی اشاره کرد.

1. اگر تراوشات شيرابه به صورت چسبنده و بيضي شكل برنگ تیره و به صورت متمركز باشد به احتمال زياد درخت به بیماری قارچی سیتوسپورایی یا شانکر باکتریایی آلوده شده است.در هر دو مورد به منظور كنترل بيماري، تمیز کردن شيرابه هاي روي تنه با جسم نوك تیز و پانسمان محل زخم با ترکیبات مسي مانند كوپراكسي كلرايد يا مخلوط بردو می تواند در کنترل بیماری موثر باشد.

2. اگر تراوشات شيرابه به صورت مارپيچي، به رنگ كهربايي روشن و به صورت پراكنده باشد اين ترشح بواسطه حمله آفات چوبخوار و پوستخوار به درخت بوده است. در مواردي فضولات لاروي در شيرابه قابل مشاهده است. گاهي اوقات پوست خواران در شیرابه خارج شده خفه شده و از بين مي روند ولی در هر صورت درخت به علت خروج صمغ ضعیف می گردد. بهترين روش جهت كاهش خسارت و پيشگيري از بروز آن تقويت درختان مي باشد.

 3. اگر تراوشات شيرابه به رنگ روشن و شفاف باشد در اغلب موارد در اثر عوامل فیزیکی مثل سرما، خسارت ادوات باغبانی و شخم زنی، ضربات باد به شاخه و ... اتفاق افتاده است. این صمغ عامل پاتوژنیک ندارند و خسارت در حد يك ضايعه پوستي باقي مي ماند.

 تراوش صمغ بیشتر يك راه تدافعي بوده و از ورود پاتوژن هاي بيماري زا بداخل بافت هاي گياهي ممانعت مي كند.

     دینترانتوس يا سنگ زنده   Dinteranthus         

دینترانتوس يا سنگ زنده گونه ای از ساکیولنت ها می باشد که بومی آفریقای جنوبی است و از نظر ظاهری شبیه به سنگ های بیابان هاست، که البته این شکل گیاه در واقع نوعی استتار برای در امان ماندن از موجودات گیاه خوار است.
دينترانتوس به دلیل ساختار خاص خود به خوبی آب را در خود ذخيره مي كند و در برابر خشکسالی و شرایط سخت محیطی سازگار است، این گیاه دو برگ گوشتی به طول دو تا پنج سانتی متر دارد و در فصل گلدهی خود گل زرد رنگ زیبایی را تولید می کند.

                     گل اکسالیس، ترشک یا گل عشق                                

نام های دیگر: گل پروانه ای، شبدر زینتی، شبدر ایرلندی بنفش

نام های دیگر: oxalis triangularis,love plant,purple shamrock,triangularis

نام علمی: Oxalis regnellii

راسته:Oxalidales 

خانواده: Oxalidaceae

گیاه  oxalis regnellii (اکسالیس) گیاهی علفی و چندساله از خانواده oxalidaceae (اکسالیداسه) بوده که بومی جنوب آمریکا و به خصوص برزیل میباشد.

اکسالیس (گیاه عشق) دارای برگهایی بنفش رنگ و بسیار زیبا میباشد و به دلیل برگهایش، گیاه زینتی بسیار محبوبی شمرده میشود. این گیاه مناسب برای باغها، نگهداری داخل منزل، پاسیو ها (حیاط خلوت، نورگیر، بخشی از آپارتمان به صورت باغچه یا گلخانه) و مرزبندی میباشد.

برگهای گیاه اکسالیس با غروب خورشید بسته می شوند. در ساعات پایانی روز اکسالیس برگها و گلها را به سمت پایین جمع می کند. در طول روز هم گاهی اتفاق میافتد که برگها بسته میشود، دلیلش نور زیاد یا نور کم میباشد . اگر گیاه در طول روز نور زیادی بهش برسد گیاه نیاز به نور را در آن روز تامین کرده و اقدام به بستن برگها میکند و نیز به دلیل کمبود نور و یا در تاریکی هم برگها بسته میشوند.

 دانلود لحظه باز و بسته شدن برگهای گیاه اکسایس یا گل عشق